salam~
huhuhu...lenguh betul hari nie. mana tak nya...dari pagi sampai petang duk kat padang skul. masa pagi tu lepas je abis ngaji quran yang di handle kan oleh our dedication roisul fasl, jamaluddin... masing2 termasuk aku terus kuar kelas...masing2 g cari pusat gerakan umah masing2... huh!sibuk betul aku tengok pagi tadi. masing2 terutamanya ketua umah sibuk mengalahkan ahli parlimen!haha...
kebetulan ari nie cikgu tak masuk kelas. may b diorang faham dengan anak2 murid diorang yang tengah sibuk. aku pun g lah kat bilik bahasa arab tu.kat situlah pusat gerakan umah kuning. aku ditugaskan menghias songkok budak kawad..huhuhhu..mula2 x biasa sangat. yelah..selama nie tak penah pum pegang songkok muslimin...huhu tetiba hari nie kena hias songkok diorang. mula2 aku tolak.ingat nk wat keje laen tp kne marah..huhuhu... faatihah kate bile lagi nk bagi sumbangan kat musimin...huhu..so,nak tak nak..kena jugak!! adusla... lepas siap...aku ditugaskan jahit reben kat sluar muslimin...waargh..lagi lah tak nak. tak biasa... lagipun bab jahit menjahit nie...aku memang x mahir.so, aku kene hias bunga manggar.susah jugak ye buat bunga manggar.ingatkan senang je.rupanye....huhuhu..
pastu ade plak masalah..reben x cukup. aku pun g lah cari cikgu umah kuning tny pasal reben tu. jumpa dengan teacher shafizah...die kate amik je reben yang kecik tu..mm..kitong xnk gne reben ti sebab kecik sngat.tp terpaksa..huhu...penat ngak!
mm...pastu g hias kemah lak.banyak sangat masalah masa hias kemah.itu xcukup,ini tak cukup...mm..kain kene gosok...macam2 lah...seingat aku,lama jugak duk hias kemah tu. pastu dalam kul 1.50 tu..ustazah rokiah ckp..haiya ala solah.. aku pun terus je tinggalkan kemah tu g surau. betul gak kate ustazah...solat mesti diutamakan...mm...petng tu plak kene sambung lagi. banyak benda yang belum siap.
i wanna share satu citer ttg sorang budak kat korang. budak nie dipilih sebagai pengganti kawannya sebagai peserta berlari 4 x 400 meter.nk dijadikan cerita, budak nie lasum xda latihan pape. tetiba je ade kawan die mintak die tolong gantikan tempat berlari coz kawan die nk fokus pada tarik tali. so,lepas je bgtau mcm tu..budak nie hepi tahap dewa sangat2 coz dapat masuk acara. budak nie pum pegi masuk kat dalam asrama, pinjam baju budak asrama yang jugak kawan die. nasib baek ade orng yang baek hati bagi pinjam baju. about 4.15 petang, perlawanan dh nk mula... 1...2....3..mula...peserta pertama memulakan larian.budak tu plak sebagai peserta kedua. setelah peserta pertama bagi baton tu kat die...die terus pecut tanpa hirau orang lain..pecut dan pecut...mula2 budak nie ok je...lariannya smooth je..tapi tiba2 kaki budak nie rase pelik semacam je. rase macam lutut dah tercabut.macam x leh nk gerak. kaki rase berat pelik je. entah tiba2 budak tu jatuh terselepek kat tanah. budak tu lasum tak sedar yang die dh jatuh..bile die perasan je yang die tgh duk atas tanah...kedengaran suara orang ramai jerit.die pun cepat2 bangun tp entah mengapa kakinya x leh nk lari.die stop kejak. tiba2 die teringat yang die tu pengganti kawan die.die kne buat elok2.die tak nk kecewakan kawan die.pastu die berazam nk lari je...biar slow pum...asalkan sampai kat peserta ketiga yang tengah menunggu. die pun nk buktikan jugak pada semua kawan2 die yang die tak lah selembek seperti yang seme orng pikir. die nk buktikan pada diri die yang die bolek diharap..so..die teruskan larian die.mase tu die terdengar ade suara bagi semanagt kat die "jangan putus asa xxx!!terus lari!!"dat time tuhan je yang tau betapa susahnya die nk bergerak. tp die cuba jugak.die sedar masa tu ramai ngak bagi sokongan kat die.bila sampai je kat peserta ketiga,die terus bagi baton tu. then die stand tegak kat situ..nasib baek kawan2 die cepat pegang die. kalau tak, mesti dah rebah kat situ... kawan2 die yang baek hati tu bawak die kat tengah padang. salah sorang darpda diorang cepat2 bagi air kat budak tu. zuup!sampai anggota pbsm...diorang rawat budak tu. rupa2nya kaki budak tu luka...patutlah budak tu rase sakit. budak tu takut sangat mase tu. dah lah sakit...entah tetiba je die nangis...ish...tak malu betul budak tu.kawan2 die nampak nervous...diorng tenangkan budak tu...papah die bawak kat tikar pbsm kat tepi padang.kat situ budak tu dirawat oleh pbsm..huhuhu.....pedih yang amat luka tu.mana tak nyer..batu kecik dan pasir masuk kat luka budak tu.huhu.... walaupun budak tu sakit campur letih yang amat... die tetap hepi coz dengan kuasa tuhan.. team budak tu menang 1st.alhamdulillah~
budak tu bersyukur sangat2 coz dapat bagi sumbangan kat umah sukan nya... lagi satu...die tak menghampakan orng laen...
budak tu amat berterima kasih kat kawan2nya sebab tolong die masa die dalam kesusahan..tanpa kawan2,budak tu xmungkin berjaya..sebab tulah die sayang sangat kat kawan2 die...
pengaran bagi cerita ini:
1. jangan cepat putus asa walaupun berada dalam keadaan kritikal..
2. tidak menghampakan orng laen...
3. menghargai bantuan orng laen..
p/s: terima kasih kawan2 ku,munie,jiji,anis,bah,najwa,kinah,iylia,natalia,mariam dll yang sanggup bantu ketika berada dalam kesusahan.i luv u all... teme kacih....teme kasih sangat2!!
p/s: kepada umah kuning...chayo! chayo!
p/s:kepada cik arah....dun judge a book by it's cover!hehehe
